{"id":18053,"date":"2023-01-27T08:02:50","date_gmt":"2023-01-27T07:02:50","guid":{"rendered":"http:\/\/wydzialy.uksw.edu.pl\/wfch\/?page_id=18053"},"modified":"2023-01-27T08:03:27","modified_gmt":"2023-01-27T07:03:27","slug":"mistrzowie","status":"publish","type":"page","link":"https:\/\/wfch.uksw.edu.pl\/instytuty\/instytut-filozofii\/katedra-historii-filozofii-2\/mistrzowie\/","title":{"rendered":"Mistrzowie"},"content":{"rendered":"\n
Ks. prof. dr hab. Piotr Chojnacki (1897-1969)<\/strong><\/p>\n\n\n\n Filozofi\u0119 studiowa\u0142 we Fryburgu Szwajcarskim, gdzie uzyska\u0142 doktorat, a w Lowanium w Belgii w Ecole Sup\u00e9rieure de Sciences Politiques et Sociales zdoby\u0142 licencjat w zakresie nauk polityczno-spo\u0142ecznych. Potem w Pary\u017cu uko\u0144czy\u0142 Instytut Sup\u00e9rieure de Psychologie. Studiowa\u0142 tak\u017ce w College de France. Habilitowa\u0142 si\u0119 na Uniwersytecie Warszawskim w 1927 roku, przedk\u0142adaj\u0105c rozpraw\u0119 pt. Poj\u0119cia i wyobra\u017cenia w \u015bwietle psychologii i epistemologii<\/em>. Tam te\u017c pracowa\u0142 do 1947 roku w Katedrze Filozofii Chrze\u015bcija\u0144skiej (od 1945 r. w Katedrze Logiki i Teorii Poznania) Wydzia\u0142u Teologicznego, najpierw w charakterze docenta, a potem profesora nadzwyczajnego. W 1947 r. otrzyma\u0142 nominacj\u0119 na profesora zwyczajnego. Podczas wojny w 1940 r. organizowa\u0142 Wydzia\u0142 Teologiczny na dzia\u0142aj\u0105cym w\u00f3wczas Tajnym Uniwersytecie, zostaj\u0105c jego dziekanem. Od 1954 roku po powstaniu Akademii Teologii Katolickiej zwi\u0105za\u0142 si\u0119 z Wydzia\u0142em Filozofii Chrze\u015bcija\u0144skiej na tej\u017ce uczelni. Zosta\u0142 kierownikiem Katedry Logiki, Og\u00f3lnej Metodologii Nauki i Teorii Poznania. W latach 1954-64 pe\u0142ni\u0142 urz\u0105d dziekana wydzia\u0142u, a w latach 1964-67 – prodziekana. Bra\u0142 czynny udzia\u0142 w wielu sympozjach i kongresach, w tym w I Kongresie Filozofii ?redniowiecznej (Louvain 25 VIII – 4 IX 1958) oraz XII Miedzynarodowym Kongresie Filozoficznym (Wenecja 12-18 IX 1958). By\u0142 cz\u0142onkiem Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, Og\u00f3lnopolskiego Towarzystwa Teologicznego, cz\u0142onkiem wsp\u00f3\u0142pracownikiem Komisji Historii Filozofii PAU, cz\u0142onkiem Towarzystwa Naukowego KUL. Jest autorem ok. 25 ksi\u0105\u017cek i ok. 100 artyku\u0142\u00f3w.<\/p>\n\n\n\n Ks. prof. Chojnacki ze\u015brodkowa\u0142 swoje badania wok\u00f3\u0142 trzech grup zagadnie\u0144: ontologicznych, psychologicznych i metodologiczno-teoriopoznawczych. W szczeg\u00f3lno\u015bci za\u015b jego badania koncentrowa\u0142y si\u0119 wok\u00f3\u0142 problemu stosunku filozofii neoscholastycznej do teologii oraz do rozwijaj\u0105cej si\u0119 na pocz\u0105tku XX wieku filozofii przyrodoznawstwa. Przeprowadzi\u0142 analiz\u0119 historyczno-tre\u015bciow\u0105 filozofii Kanta, zestawiaj\u0105c j\u0105 z filozofi\u0105 arystotelesowsko-tomistyczn\u0105. W\u015br\u00f3d problem\u00f3w psychologicznych na czo\u0142o wysuwa si\u0119 zagadnienie psychologii ludzkiego my\u015blenia, analizowanego z punktu widzenie psychologii empirycznej. G\u0142\u00f3wnym punktem zainteresowania by\u0142o rozr\u00f3\u017cnienie biologicznej i noetycznej koncepcji \u015bwiadomo\u015bci. Uznaj\u0105c, \u017ce teoria poznania posiada w\u0142a\u015bciw\u0105 sobie metod\u0119 stawiania i rozwi\u0105zywania problem\u00f3w teoriopoznawczych, opowiada\u0142 si\u0119 za uwzgl\u0119dnianiem przez ni\u0105 \u201cwarunk\u00f3w\u201d psychologicznych. Du\u017cej wagi problemem by\u0142 dla\u0144 stosunek metody nauk empirycznych do szczeg\u00f3\u0142owych zagadnie\u0144 psychologii filozoficznej, stosunek logiki matematycznej i teorii dedukcji zaksjomatyzowanej do metafizyki a tak\u017ce stosunek arystotelesowskiej koncepcji nauki do koncepcji nauki pozytywistycznej i neopozytywistycznej. Bada\u0142 struktur\u0119 psychologiczn\u0105 i teoriopoznawcz\u0105 s\u0105d\u00f3w. Interesowa\u0142 si\u0119 rozwojem poj\u0119cia nauki i metod naukowych. <\/p>\n\n\n\n Ks. dr J\u00f3zef Edward Chalcarz (1931-1974)<\/strong><\/p>\n\n\n\n Studia filozoficzno-teologiczne odby\u0142 w Instytucie Ksi\u0119\u017cy Misjonarzy w Krakowie i w Seminarium Duchownym w Przemy\u015blu. W roku 1956 rozpocz\u0105\u0142 studia na Wydziale Filozofii Chrze\u015bciaj\u0144skiej ATK. Ju\u017c w latach 1957-61 by\u0142 asystentem w Katedrze Logiki, Og\u00f3lnej Metodologii Nauk i Teorii Poznania. Po uzyskaniu w 1964 r. magisterium z filozofii chrze\u015bcija\u0144skiej w zakresie teorii poznania (praca dyplomowa: Struktura logiczna realizmu bezpo\u015bredniego w wyk\u0142adzie Gredta<\/em> zosta\u0142a napisana pod kierunkiem ks. prof. P. Chojnackiego), zosta\u0142 ponownie zatrudniony jako asystent we wspomnianej katedrze. Stopie\u0144 doktora filozofii chrze\u015bcija\u0144skiej w zakresie teorii poznania uzyska\u0142 12 V 1971 r. na podstawie rozprawy Realizm bezpo\u015bredni w uj\u0119ciu Leona No\u00ebla. Studium krytyczne<\/em>. Rozpraw\u0119 t\u0119 przygotowywa\u0142 pod kierunkiem ks. prof. P. Chojnackiego. Po jego \u015bmierci promotorem pracy zosta\u0142 doc. A.B. St\u0119pie\u0144. Recenzentami pracy byli ks. prof. dr hab. Stanis\u0142aw Kami\u0144ski i ks. doc. dr hab. Bronis\u0142aw Dembowski). W tym samym roku zosta\u0142 powo\u0142any na stanowisko adiunkta. Od za\u0142o\u017cenia czasopisma Studia Philosophiae Christianae<\/em> pe\u0142ni\u0142 funkcj\u0119 sekretarza redakcji. Zmar\u0142 nagle w Warszawie. Jest autorem kilkunastu artyku\u0142\u00f3w, recenzji i sprawozda\u0144. Przygotowa\u0142 skrypty z teodycei i teorii poznania. <\/p>\n\n\n\n Zainteresowania ks. dr. Chalcarza dotyczy\u0142y problematyki z zakresu krytyki poznania, a w szczeg\u00f3lno\u015bci zagadnienia realizmu poznania. Celem jego bada\u0144 by\u0142o ukrytycznienie tomistycznej teorii poznania. W swych pracach dyplomowych podda\u0142 ocenie dwie pr\u00f3by takiego ukrytycznienia, a mianowicie J. Gredta i L. No\u00ebla. W przygotowywanej rozprawie habilitacyjnej chcia\u0142 podda\u0107 ocenie wszystkie inne wa\u017cniejsze pr\u00f3by zbudowania w ramach tomizmu krytycznej teorii poznania. Zmierza\u0142 do dania odpowiedzi na pytanie, czy krytyczna teoria poznania mo\u017ce by\u0107 zwi\u0105zana z okre\u015blonym systemem filozoficznym, czy te\u017c winna by\u0107 tak afilozoficzna jak np. logika. Pracowa\u0142 nad semantycznym doskonaleniem j\u0119zyka gnozeologicznego. Przeprowadzi\u0142 po\u017cyteczn\u0105 i udan\u0105 krytyk\u0119 stosowania w\u0105tpienia metodycznego w teoriopoznawczym uzasadnianiu prezentacjonizmu, a tak\u017ce przedstawi\u0142 oryginaln\u0105 propozycj\u0119 rozstrzygniecia \u201csporu o Merciera\u201d na drodze rozr\u00f3\u017cnienia illacjonizmu genetycznego i metodologicznego.<\/p>\n\n\n\n Prof. dr hab. Andrzej <\/strong>P\u00f3\u0142tawski (ur. 1922)<\/strong><\/p>\n\n\n\n